νεο blog.

fashion blog για την ακριβεια!
λινκ:
http://ma-change.blogspot.com/
follow me :)

hoho :)

τι μου κανετε?
Η αλήθεια είναι πως δεν γράφω και τόσο συχνά...
ο λόγος είναι γιατί απλα δεν συμβαίνει Τ Ι Π Ο Τ Α το σημαντικό στην ζωή μου αυτη την συγκεκριμένη περίοδο.
εντάξει είμαι καλά με το αγόρι μου,άσχετα που τσακωνόμαστε συνέχεια,αλλα εναν έρωτα χωρίς τσακωμούς χωρίς κάποιες ζήλιες τον ζεις? Προσωπικά πιστεύω πως όχι. δεν τον ζεις δεν τον νιώθεις δεν ξερω αν ολα αυτά που λέω τωρα είναι μπαρούφες! Πάντως το μόνο που είναι σίγουρο είναι πως ΑΝ δεν τσακωνόμασταν τόσο πολύ τόσο άγρια τόσο γλυκά τόσο γελοία τοσο...τοσοο.... δεν θα ήμασταν μαζί τώρα! θα είχαμε βαρεθεί!
πάλι για αυτόν μιλάω ΕΝΩ ΔΕΝ ήθελα να μιλήσω για αυτόν.. μου έχει πάρει τα μυαλά ρε γαμώτο,και ξέρω πως όταν χωρίσουμε μετα τι θα κάνω εγώ? μπορει να σας ακούγεται κάπως που είμαι 16 χρονών ΑΛΛΑΑΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ<3
επειδή ήταν ο,τι να'ναι αυτή η ανάρτηση πάρτε ενα τραγουδάκι

Ο απολογισμός μου...

Εμένα το 2010 μου άρεσε. Ναι, καλά διαβάζεις. Μ Ο Υ Α Ρ Ε Σ Ε.
Όλοι το κατηγορούν λες κι αυτό ήταν υπεύθυνο για τις γεμάτες δυσκολίες μέρες τους. Είχαν 365 ευκαιρίες να το αγαπήσουν, κι όμως δεν το έκαναν….
Λοιπόν μη νομίζεις κιόλας,κι έμενα σε αυτή τη χρονιά δεν ήταν όλα ρόδινα… θα μου πεις «και τι μ’ αυτό;»,και σωστά θα μου πεις. Δεν μπορούμε να αφήνουμε μια μαύρη πινελιά να μουτζουρώνει όλο τον πίνακα. Πάντως να μην έχω παράπονο,ήταν μια γεμάτη χρόνια… γεμάτη από κάθε άποψη… γεμάτη από αγάπη, από ευτυχία, από χαρά, από συγκίνηση, από ανθρώπους, από ταξίδια, από έρωτα.
Εντάξει, ναι, το ξέρω… θα με χαρακτηρίσεις υπερβολική, ενθουσιώδη και θα αρχίσεις να μου υπενθυμίζεις όλα αυτά τα «δεν αντέχω», τα «δεν μπορώ», τα κλάματα, τις στεναχώριες, τους τσακωμούς,τις υστερίες και τις φυγές.. θα νομίζεις πως ξεχνάω. Μα είμαι μικρή ακόμα, δεν είναι αυτός ο λόγος που τα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνονται στον απολογισμό μου.Είναι που λειτουργεί η επιλεκτική μου μνήμη και ανοίγω το <<συρτάρι με τον αριθμό 10>> και θέλω να αντικρίζω τα όμορφα, τα λαμπερά… Και τ’ άλλα, τα πιο σκοτεινά, μη σου περάσει απ’ το μυαλό πως τα διαγράφω. Εκεί, φυλαγμένα θα ναι κι αυτά. Μα η θέση τους θα είναι πιο πίσω, μέσα, στα σκοτεινά καλά κρυμμένα. Μόνο για την υπερηφάνειά μου και τον εγωισμό μου θα τα κρατήσω.
Για να τα κοιτάω κατάματα και να ξέρω πως τα έχω αντιμετωπίσει, πως δε με πονάνε πια, πως είμαι δυνατή και πως βρήκα το κουράγιο να τα ξεπεράσω –όσο δύσκολα κι αν έμοιαζαν.
Τέλος πάντων… έρχεται το 11 τώρα. Υγεία θα ευχηθώ μόνο και αγάπη. Αφού υπάρχουν αυτά, όλα τα υπόλοιπα καταφέρονται. Γεροί κι ερωτευμένοι να ‘μαστε λοιπόν…
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ,να έχετε ένα πανέμορφο 11 και να μην αφήσετε καμία μαύρη πινελιά να το μουτζουρώσει!

έρωτας...

Δεν ξέρω αν είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του.
Ξέρω όμως ότι τον αγαπάω πάάάάρα πολύ,και ότι δεν αντέχω μακριά του.
βαριές κουβέντες για μια 16χρόνη σε (4 μήνες περίπου).
Αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ την ζωή μου ΧΩΡΙΣ ΕΚΕΙΝΟΝ.
είμαστε 2 χρόνια μαζί,έχουμε περάσει πολλά άλλοτε εύκολα άλλοτε δύσκολα.
έχουμε κάνει πολλά ο ένας στον άλλον,αλλά πάντα στο τέλος καταλήγουμε μαζί.
Ξέρω ότι όλο αυτό που έχω μαζί του,δεν θα κρατήσει για πάντα,όσο και να το θέλω.
Αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν έχω νιώσει για κανέναν άλλον κάπως έτσι...
Αυτό το χτύπημα στην καρδιά όταν σε φιλάει,όπως την πρώτη φόρα,αυτό το χαμόγελο στα χείλη όταν σου λέει κάτι καλό,το πρωινό του μήνυμα για Καλημέρα άσχετα που θα τον δω σε λίγη ώρα σχολείο και το τελευταίο μήνυμα για Καληνύχτα..
Αν έχουμε τσακωθεί και δεν μου τα στέλνει,νιώθω πως η ημέρα μου θα πάει χάλια και πραγματικά τις περισσότερες φορές πάει...
Μπορεί μερικές φορές να μου έχει σπάσει τόσο τα νευρά που να θέλω να τον σκοτώσω,αλλά στην πραγματικότητα ξέρω ότι αν γίνει κάτι τέτοιο δεν θα μπορώ να... αφήστε το,όχι τέτοιες σκέψεις.
Η ουσία λοιπόν,είναι ότι τον αγαπάω τον αγαπάω πιο πολύ και από εμένα,και ότι και αυτός,τώρα πια το ξέρω είμαι σίγουρη μ' αγαπάει μ' αγαπάει πολύ...
είμαι τυχερή λοιπόν,πολύ τυχερή..

hey babies !

αυτό είναι το καινούριο μου blog.
εδώ θα γράφω τι περνάω κάθε μέρα,τα συναισθήματά μου και τις σκέψεις μου,θα βάζω διαφορές φωτογραφίες που σημαίνουν πολλά για εμένα και γενικά θα είναι κάτι σαν το ημερολόγιο μου.
ελπίζω να το κρατήσω..